استفاده از چسب توسط بشر از دوران عصر سنگ و همچنین غارنشینی دیده شده‌است. به تدریج انسان به وجود مواد چسب دار طبیعی پی برد. رومیان از نوعی ماده چسب دار به نام سقز در صنعت کشتی سازی استفاده می‌کردند. کم کم مواد دیگری مانند موم، عسل به عنوان چسب استفاده به عمل آمد.
چسب گیاهی:
نشاسته، دکسترین،سرشیم، دکسترین،صمغ عربی که از آنها در چسبانیدن تمبر، پاکت، کاغذ، مقوا، چوب استفاده می‌کنند.
چسب حیوانی:
نوعی ژلاتین است که از اعضای بدن حیوانات تهیه می‌شود و قدرت چسبانندگی آن زیادی دارد.
سریشم حیوانی:
از استخوان، پوست و شیر حیوانات تهیه می‌شود. و در نجاری، کارتن سازی، کبریت سازی، تهیه کاغذ سنباده استفاده دارد.
لاک:
نوعی چسب است که از نوعی حشره به نام قرمزدانه به دست می‌آید
چسب کانی :
فسفات‌ها و سیلیکات‌های قلیایی که در چسباندن اشیای سرامیکی، کوارتزی و شیشه‌ای بکار می‌روند.
چسب سنتزی:
۱-الاستومرها:
شامل چسبهای کائوچویی مصنوعی و در صنعت کشتی سازی و صنایع هواپیماسازی کاربرد دارند.
۲-ترموپلاست‌ها:
شامل پلی اکریل و سیانواکریلات‌هااند که به «چسب فوری» معروف‌اند.
۳-چسب ابوکسی:
از تراکم دی فنیلو پروپان و اپیکلرهیدرین بدست می‌آید. و به نام چسب دوقلو معروف است. به‌طور کلی چسبهای دوجزیی جزو خانواده رزینهای ترموست یا گرما خشک هستند که با گرما بیشتر سریعتر سخت میشوند. اطلاعات بیشتر در صفحه اختصاصی ابوکسی موجود است.
۴-نوار چسب‌ها:
جنس آن از پارچه، کاغذ، طلق، یا پلاستیک پلی کلرید وینیل (p.v.c) می‌باشد. 5-چسب سیلیکون و پلی اورتان: یا خمیر سیلیکون علاوه بر پر کردن درزها عامل چسبنده نیز دارد. از این نوع چسب میتوان بهخمیر پلی اورتان نیز اشاره کرد که بیشتر در صنعت اتومیبل برای چسباندن بدنه و شیشه جلو و عقب مورد استفاده قرار میگیرد.
چسب بتونه‌ای :
بتونه ها، خمیرهای نرم و چسبناکی‌اند که به کندی در هوا خشک میشوند و برای پرکردن شکاف‌ها و منافذ بکار می‌رود و شامل انواع شیشه ای, ابی ,گلسیرین و اکسید سرب ,گرد بتون است.
